D1. Een dag met Eva en Perry

28 augustus 2023 - Paralia Panteleimonos, Griekenland

Een rare dag, die begint met geen ontbijt in ons hotel, want dat gaan we samen nuttige bij en met Eva en Perry. Dat liep natuurlijk iets anders dan gepland. Na een dik uur, Perry sliep nog zijn we met z'n drieën de deur uitgegaan om koffie en iets teceten te halen. Gelukkig zitten er genoeg uitbaters in de stad waar je ook op zondagochtend koffie en broodjes kunt halen. Met dit ontbijt to-go gaan we we naar het appartement van Eva & Perry. We hebben het al lang en breed op als Perry ook tevoorschijn komt. Er wordt over de invulling van deze dag gediscussieerd en er wordt besloten om met onze huurauto naar Platamonas te rijden. Beate en ik gaan daar in elk geval ergens een hotel boeken, Eva en Perry misschien ook maar dan voor één nacht. Hotel Alkyonis is de eerste die we checken. De kamer is keurig en heeft een fantastisch uitzicht op de Aegeïsche zee. De prijs is ook te doen en we boeken voor één week. Eva is niet overtuigd en boekt geen kamer.  Perry heeft een ander idee, we gaan  gezamenlijk bij Perry's vader op bezoek. Dan kan Perry diens auto lenen en kunnen ze op eigen houtje richting Larisa, hoeven wij ze niet te brengen en kunnen dus rechtstreeks naar ons hotel. Maar voordat we naar Rapsani gaan, waar Perry's vader woont gaan we eerst iets eten bij bekenden van Perry. Na een lekkere maaltijd met verse streek producten direct aan het strand gaan we uiteindelijk richting Rapsani. Perry geeft ons een rondleiding door het huis van zijn vader, een huis dat al lang in het bezit van de familie is. Het is overduidelijk een huis waar nog aan gewerkt wordt. Veel ingelijste puzzels aan de wand, het product van oma's hobby. Spullen van zijn opa, die nog tegen de Duitsers heeft gevochten, en daar ook een onderscheiding voor heeft gekregen. Ook buiten viel er nog veel op te knappen. Maar dat opknappen moet nog even wachten, in elk geval vandaag en morgen omdat de bader in de lokale kroeg flink aan het feesten is. Als we daar naar toe gaan horen we ze al zodra we uit de auto zijn. Griekse volksmuziek met een opzwepend ritme waarbij door de aanwezigen aanmoedigend wordt meegeklapt. In de kroeg zien we dat vooral Perry's vader de danser is die wordt aangemoedigd. Perry gaat als eerste naar binnen, maar zodra wij via de hoofdingang ook binnen komen is hij al weer verdwenen via een terrastrapje. De feestvierders zijn in goeie stemming en nodigen ons meteen uit, we moeten meedrinken. Maar aangezien ik nog moet rijden sla ik dat beleefd af, een soda wil ik wel aannemen want ik heb best dorst. Maar het moet bier zijn, en daar blijven ze op aandringen.  Ik besluit ook om te verdwijnen via het trapje. De eerste poging mislukt omdat ik nog niet genoeg was verdwenen. Opnieuw getrek om onze plannen om te gooien, om te blijven. Maar mijn tweede poging lukt wel, ik sta nog even buiten maar als ik Perry naar onze auto zie lopen weet ik dat het feest voorbij is. Eva en Beate komen er nu ook aan en zodra iedereen zit start ik de motor en rij weg. Wel sneu voor Perry's vader want die had ons al vanaf de middag verwacht begreep ik later. Omdat wij niet kwamen opdagen is hij uit verveling biertjes blijven drinken met zijn vrienden. Met als resultaat een dronken kerel, in feeststemming, maar niet meer in staat tot een zinnig gesprek. Het is inmiddels donker als ik de smalle slingerende bergweg afdaal. Via een langere, smalle en drukke provinciaalse weg gaan we richting Larisa. Onderweg zien we voorbeelden van Griekse stuurmanskunst, zoals het inhalen over een doorgetrokken streep een op een donkere tweebaansweg. We zetten onze twee schatten af bij hun huis en gaan na de kiss & ride meteen verder naar Platamon. Nu weer via de tolwegen, want mijn ogen staan inmiddels op stokjes en dit gaat een stuk vlotter. Vlakbij het hotel zien we nog een piepklein winkeltje met groente en fruit in de stalling. Daar halen we te voet nog wat fruit en water voordat we naar onze hotelkamer gaan en in bed storten. Hebben we iets van Griekenland gezien vandaag? Ja en nee, Niet de toeristische kant wel de chaotische van het leven hier, of was dat vooral een afspiegeling van Perry's leven?

Foto’s