Een dag in Wenen

Eerst een ontbijt gedaan bij de bakker aan de overkant van de straat. Daarna nog even terug naar de kamer, die werd net schoongemaakt, dus even wat tijd verdaan met tafeltennis. Toen de nodige spullen gepakt en op pad gegaan. 

Het eerste plan was om een rondleiding door de Staatsoper te doen.  Maar de wachtrij was erg lang, en het begon te regenen, dus zijn we aan de overkant van de straat in een konditorij gaan zitten. Tim kreeg zijn Sachetorte en ikzelf een Apfelstrudel. 

Bij de tweede poging kregen we wel een kaartje. Het is ondanks dat het in de oorlog zwaar beschadigd is geraakt nog steeds een indrukwekkend gebouw.

Daarna zijn we naar het Museum of Illusions gelopen. Op die route kwamen we door deze prachtige passage, langs de stallen van de Spaanse ruiterschool, en een plein met schitterende beelden van Neptunus.

Het museum was even iets heel anders dan al die historie die je in Wenen op elke hoek om de oren vliegt. Veel grote en kleine  illusies, en pittige puzzels. Leuk om een keer te doen.

Daarna weer een stuk door de stad gelopen en uiteindelijk bij restaurant/café Einstein terecht gekomen. Hier hebben we dan eindelijk onze Wiener schnitzel gegeten. Het toetje was ook erg lekker.

Inmiddels was de onweersbui ook verder getrokken en gingen we weer op pad. Een natgeregende stad waar he asfalt glanst heeft ook altijd iets bijzonders.

We hadden nog veel tijd over en zijn op een willekeurige tram gesprongen. Na een klein dozijn haltes zijn we uitgestapt en het spoor op de stoep volgend weer een eind teruggelopen.

Uiteindelijk was het tijd voor het concert in het Billrothhuis. Er werden diverse klassieke stukken gespeeld door een 8-tal muzikanten, 3 violen, cello, contrabas, piano, fagot en dwarsfluit/picolo.

De akoestiek was top, anderhalf uur genoten. Bovendien was er ook nog deels zang en dans aan toegevoegd.

Nu zijn we weer in het motel en gaan zo slapen want morgen moet er weer gereden en dan wil ik fit zijn.